Lieve Sander,

Waar onze vriendschap precies ontstond weet ik niet meer, ik had je al is vaker gesproken maar toen jij ten oren kreeg dat ik bestuur ging doen binnen mijn vereniging, kwam je super enthousiast naar mij toe. Ik geloof dat we de gehele avond van gold rush tot in de generaal tot dat ik of jij naar huis toe ging hebben gepraat. Iets waarvan we toen al beiden wisten dat we veel gemeen hadden. Ook een vriendschap waarvan menig ander in de war raakte en dachten dat we een stiekeme affaire hadden als je mij vraagt. 

Maar vanaf toen groeide onze vriendschap en kon ik mij ei bij je kwijt. We hadden het dan ook vooral over de zaken die binnen een studievereniging plaats vonden en vooral met mij veel deden op persoonlijk vlak en waar ik niet goed uit kwam. We kregen dan ook kostbare koffiemomentje en die ga ik zeker niet vergeten. Zo hebben we beide een moment gehad van complete 'paniek' waarbij de ander ingreep. Ik kan mij nog goed het moment herinneren waarop jij mij vertelde dat je Enschede ging verlaten en hoe jijzelf in de war was, een meer pure Sander dan toen had ik nog niet gezien. 

Nu je dit zo na mij schrijft weet ik dat we nog meer op elkaar lijken dan ik al dacht. Je hebt het over mensen te vriend houden en mensen een hand boven hun hoofd houden. Ik weet dat ik dit doe en mezelf heel goed blijf wegcijferen ten koste van mijzelf. Maar ook toen ik las moest ik denken aan hoe jij de functie als voorzitter bent ingegaan, met compromissen sluiten en zorgen dat iedereen tevreden bleef. Het laat alleen maar meer zien dat wij een zelfde soort visie hebben op hoe wij mensen graag behandelen en waarbij ik vooral wel is vergeet dat het ook wel is goed is om voor jezelf te kiezen en niet altijd maar vrede wilt hebben. 

Sander je bent er een die mij met jou woorden weer compleet in tranen krijgt. Ik denk dat wij inderdaad beide een klein hartje hebben en als die gekwetst wordt hij ook een stukje breekt. Goede vrienden zijn inderdaad zeldzaam en ik weet aan welke ik wat heb. Jij bent altijd niets meer dan eerlijk en begripvol gebleven en op de momenten dat ik je nodig heb, dan ben je er. Ondanks de afstand  weten we elkaar altijd nog te vinden en ik mag hopen dat het blijft. Je bent mij leven binnen gedonderd met je enthousiasme en je dure woorden (waar je ook goed in bent om die te gebruiken) en je zult waarschijnlijk een van de weinig politieke mensen zijn die ik erg graag mag, maar ik ben blij dat je zo binnen bent komen stormen. 

Ik hoop je snel weer is te kunnen zien zodat we is even een uitgebreid koffiemomentje kunnen hebben! Bedankt voor je mooie en wederom ontroerende bericht!